Ofis ve ev dekorasyonların vazgeçilmez bitkisi
DEVE TABANI (MONSTERA)
Güney Amerika’nın tropik bölgelerinde yayılış gösteren deve tabanının 25’den fazla türü mevcuttur. Doğal yetişme koşulları yağmurlu, rutubetli olmasına rağmen elverişsiz yetişme koşullarına, düşük nisbi nem ve ısıya dayanıklıdırlar. Bu nedenle Deve tabanları kanaatkar salon bitkileri olarak önemli bir yer tutar. Özellikle Monstera deliciose en kıymetli türdür. Yaprakları koyu yeşil, derimsi, büyük, parçalı ve delikli yaprak sapları uzundur. 60 cm’ye kadar uzar. Geniş salonlarda kullanıma uygundur. Küçük salon ve odalarda ise Monstera deliciose van borsigiana kullanılması daha doğrudur. Bu tür daha hızlı gelişir, tırmanıcı yapıdadır.
Deve tabanı dar alanlardan hoşlanmaz. Bu nedenle geniş alanlarda ve büyük saksılarda yetiştirilmelidir. Kış aylarında soğuk rüzgardan korunması gerekir. Deve tabanı bitkisi ekim-şubat arası dinlenme dönemindedir. Bu dönemde soğuktan hoşlanır ancak sıcaklık 15 derecenin altına düşmemelidir.
DEVE TABANI BİTKİSİNİN İSTEKLERİ VE BAKIMI
IŞIK: Yarı güneşli, yarı gölge ve gölge yerlerde yetiştirilebilirler. Direk güneş ışığından hoşlanmadığı gibi karanlık yerlerde de yaşayamaz. Aydınlık yerlerde daha iyi gelişir yaprakları daha canlı durur.
TOPRAK İSTEĞİ: Torflu veya kumlu bahçe toprağında yetiştirilmelidir. Saksı dibine çakıl ve çürümüş yaprak konulması uygundur.
SULAMA: Oda sıcaklığında dinlenmiş su ile haftada 1 gün sulanır. Yaz aylarında toprağın nemi kontrol edilerek her gün sulanabilir. Yapraklarına su püskürtülerek nem dengesi sağlanması gerekir. Saksı dibinde biriken su boşaltılarak kökleri çürümeye karşı korunmuş olur. Ayrıca yapraklarında biriken tozlar nemli bir bezle silinmesinde fayda vardır.
SAKSI DEĞİŞİMİ: Devetabanı şubat ve mart aylarında 2-3 yılda bir yapılır.
GÜBRELEME: İlkbahar ve yaz mevsimi boyunca (aktif olduğu dönem) ayda bir kere gübre takviyesi yapılmalıdır. Sulama suyuna sıvı yeşil bitki gübresi karıştırılarak verilebilir. Gübreleme büyüme ve kök gelişimini sağlar. Gübre içeriğindeki potasyum ve demir yapraklarının güçlenmesini sağlar.
ÇOĞALTMA: Tepe ve gövde çelikleri ile çoğaltılabilir. Gövde çelikleri, anaç bitkiden üzerinde en az bir göz olacak şekilde parçalara ayrılarak yapılır. Tepe çelikleri ile üretme ise uç sürgünün kesilerek çelik elde edilmesiyle yapılır. Bu sürgünlerde hava köklerinin olması çoğaltma işlemini kolaylaştırır. Kum ve torf karışımı bir toprağa dikilir. Tepe çelikleri 20-22 derecede 6-7 haftada köklenmeye başlar.
Diğer bir yöntem Daldırma yöntemidir. Ocak ayında sürgünleri köklendirme yastığına yatırılarak üzerine rutubetli torf ve kum karışımı örtülür. Ortam oda sıcaklığında olması gerekir. 3-4 hafta sonra boğumlardan köklenme başlar ve boğumlar kesilerek saksıya dikilir.
Hava kökleri ile üretme ((bitki üstündeki kahverengi saplar) şeklinde ise dal hava kökünün biraz altından kesilerek yarısı dışarda yarısı suyun içinde olacak şekilde suda bekletilir. Haftada bir suyunun değiştirilmesi gerekir. Köklenince kum ve torf karışımı toprağa dikilir.
